Fun in Florida en Bon Bini Curacao

Hallo allemaal, hier zijn we weer met een verslag van onze avonturen de afgelopen maand sinds onze aankomst in Amerika.

Ongelooflijk, wat gaat de tijd snel. Behalve als je in de rij staat bij de Amerikaanse douane trouwens.

Zowel na onze vlucht vanuit Amsterdam naar Miami op 20 januari, als de vlucht vanuit Curacao terug naar Florida op 27 februari hebben we ruim 2 uur in de rij staan schuifelen voordat we eindelijk aan de beurt waren. Tel het geduld van 3 jonge kinderen en dat van Roel bij elkaar op en je kunt je voorstellen dat we (lees: Roel) al een retourvlucht naar Spanje/Nederland aan het boeken waren in de rij haha.

Maar goed, het voordeel is wel dat je daarna bij de bagage band niet meer op je koffers hoeft te wachten. Glas halfvol mentaliteit zullen we maar zeggen.

Ons Florida avontuur is gestart in Orlando, de ‘entertainment hoofdstad van de wereld’ zoals ze in Amerika zelf zeggen. Nu is de bedenker van die slogan nog nooit in Wijchen geweest, dus we kunnen hem/haar niks kwalijk nemen, maar het klopt inderdaad wel dat er zacht gezegd genoeg te beleven valt in de buurt van Orlando. Als je last hebt van keuzestress of FOMO (googel maar), dan adviseren wij deze regio te skippen. Tientallen pretparken, zwemparadijzen, natuurparken en uitgaanscentra binnen en straal van 50km maakt dat je keuzes moet maken.

En helemaal als je feitelijk alleen de avonden en weekenden hebt om van de omgeving te genieten. Overdag is Roel gewoon aan het werk, echter nu voornamelijk samen met het Amerikaanse Aexus team. Roel is bijvoorbeeld naar een beurs geweest in Orlando waar ook een collega vanuit Oklahoma en een Aexus klant waren. En juffrouw Paula en haar 3 studenten werken dagelijks netjes de opdrachten af zodat onze boys volgend jaar weer aan te kunnen haken bij hun huidige klas op de Passchalisschool.

Wat wel leuk is, is dat we 8 jaar geleden een rondreis door de zuidelijke staten van Amerika (Texas, Alabama, Louisiana, Mississippi en Florida) hebben gemaakt. Toen was alleen Luca er nog en was Paula zwanger van Sem. Als onderdeel van die reis zijn we ook een kleine 1,5 week door Florida getrokken, dus heel af en toe herkennen we iets. We hebben zelfs een zelfde foto van Luca kunnen maken als eentje die we 8 jaar geleden hebben gemaakt in ‘Old Town Kissimmee’ bij een monster truck. Time flies klopt toch echt als je dat zo ziet..

In de vrije avonden en weekenden is er dus genoeg te beleven en ons eerste grote uitje was Disney’s Magic Kingdom. Zeg maar de Blije Dries van Orlando, maar dan in het groot. Voor Amerikanen is dit echt een trip down memory lane en het park zelf is ook echt prachtig. Alles tot in de puntjes verzorgd, iedere medewerker die je het gevoel geeft dat ze daadwerkelijk blij zijn om in een Mickey Mouse pak rond te lopen (dit kan toch niet zou je zeggen..) en voor de kids was het dan ook een fantastische dag. Qua attracties zelf is het eerlijk gezegd niet heel spannend en zijn de Efteling, Movie World, Europa Park etc. minstens net zo mooi. Echter de magie van Disney World is toch wel uniek om mee te maken en we hebben van 8.00 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds een perfecte dag gehad. Het was wel lekker om daarna met de benen omhoog op bed neer te kunnen ploffen haha. Als Luca, Sem en Mats later ooit zeggen dat wij niks voor ze over hebben dan bij deze op schrift het bewijs dat dat niet klopt.

Doordeweeks kunnen we ’s avonds af en toe op pad en 1 van de bestemmingen was dus Kissimmee Old Town. In feite een kleine kermis met wat winkeltjes eromheen, niet heel spannend maar wel leuk en nostalgisch. Toen wij hier 8 jaar geleden waren kostte het 1 dollar per attractie en waren we met 1 kind. We zeiden vooraf dan ook nu: ‘jongens, dit wordt leuk en jullie kunnen lekker veel attracties doen’. OK.. misschien hadden we daarmee moeten wachten totdat we hadden gezien wat inflatie hier inhoudt. Nu kost het tussen de 7-10 dollar per attractie! Doe dat maal 3 kinderen en maal tig attracties en de spaarpot is leeg haha. Gelukkig zijn onze kids nog oud genoeg om te geloven dat het nu eenmaal beleid is dat alle kinderen maar 3 attracties maximaal op een dag mogen hier in Amerika op kermissen. Nee geintje, ze snapten wel dat dit wel erg duur was en dus dat ze selectief moesten zijn, maar wat een bizar verschil in 8 jaar tijd.

Wat ook een kleine tegenvaller was, was dat Paula en de boys een dagje in het Blue Springs State Park een boottocht hadden geboekt om aligators te gaan zien. Het heeft tot nu toe 1 dag geregend de afgelopen maand, precies die dag..Luxe probleem, haha. Maar ondanks dat, zijn de nationale en state parken hier in de buurt wel heel gaaf. Samen zijn we in een weekend o.a. naar het Lake Louisa State Park geweest. Mooie tocht gemaakt door de bossen en moerassen en rondom Lake Louisa. Onderweg spotten we ineens een gigantische alligator die we mooi in alle rust konden bekijken. Komen er op dat moment 2 vrouwen aangelopen, blijkt diezelfde alligator 2 jaar geleden daar hun herdershond te hebben aangevallen en doodgebeten. Ze lieten ons een gedenkteken zien ter plaatse, dus het leek wel echt waar te zijn. Ondanks dat ze zeggen dat die beesten nauwelijks kwaad in de zin hebben ben je daarna toch wel ietsje voorzichtiger en hebben we Luca, Sem en Mats toch maar van zijn rug afgehaald en vanaf nu verboden om te mogen paardje rijden met alligators :-)

Je kan een hoop zeggen over Amerika en Amerikanen, maar evenementen organseren en klantvriendelijkheid is toch wel iets waar ze enorm in uitblinken. Toen we in Spanje naar een plaatselijk uitje gingen stond je vervolgens als enige auto alsnog in de file bij wijze van spreken. Maar hier in Disney World en bijvoorbeeld bij de NBA Basketbal wedstrijd Orlando Magic – New York Knick is alles tot in de puntjes geregeld en worden 10-duizenden mensen tegelijk zonder vertraging perfect bediend. Ongeveer iedere Amerikaan rijdt tegelijk 6 auto’s en waar je in Spanje een Fiat 500 nog niet past in een parkeergarage rijden ze hier lachend een vrachtwagen naar 9-hoog om te parkeren. Toch wel fascinerend.

Sowieso was Orlando Magic tegen New York Knicks een fantastische belevenis. 20.000 mensen in het Amway Center, Amerikaans volkslied, ongeveer iedere oorlogsveteraan wordt 1-op-1 bedankt voor hun service en zowat ieder schoolbandje uit de wijde omgeving treedt op tijdens de 80 time-outs gedurende de wedstrijd. Allemaal perfect geregeld en een schitterende belevenis. Uiteindelijk verloor Magic in de laatste seconden de wedstrijd, maar dat leek echt bijzaak te zijn. Popcorn en een hotdog erbij en gewoon genieten was het devies.

Het Kennedy Space Center op Cape Canaveral was onze volgende bestemming. Het is de plek waar o.a. de vele Apollo missies, de Space Shuttle en vele andere NASA projecten hun oorsprong kennen. In feite is het een pretpark, maar met als thema de indrukwekkende ruimtevaart geschiedenis van Amerika. Mooi interactief en informatief voor zowel de boys als ons. De vele raketlanceringen nagebootst in 4D attracties, tentoonstellingen van echte stukje maan en Apollo raketten van weleer, astronauten die hun verhaal doen en VR attacties waarin je je echt in de ruimte waant. Maar het meest is bijgebleven is waar astronauten moeten poepen in de ruimte en dat het eten blijft zweven. Het blijven toch de primaire levensbehoeftes die het meest indruk maken blijkbaar.

Voordat we naar Curacao gingen voor het inhalen van het vieren van het 40-jarige huwelijk van Eef en Sabine stond er in het 3^e(en laatste weekend) Orlando nog 1 groot uitje op de planning, namelijk Disney’s Animal Kingdom.

Ook dit is een echt pretpark, maar dan gecombineerd met een dierentuin. In 1 woord: fantastisch. Je waant je daadwerkelijk in de Aziatische jungle of midden in Afrika, terwijl de mooiste attracties en unieke shows geen seconde vervelen. Wat ons betreft nog indrukwekkender dan Magic Kingdom.

In deze dagen/weken viel het ons ineens op hoe normaal het is om als volwassen man of vrouw volledig uitgedost in Mickey Mouse shorts, oren etc. rond te lopen. Een weekje Orlando is voor de gemiddelde Amerikaan echt een ontsnapping uit het gewone leven, zo lijkt het althans. Waar wij nuchtere Hollanders daar toch anders naar kijken is het eigenlijk ook wel mooi. Iedereen doet waar hij/zij zich goed bij voelt en niemand wordt er raar op aangekeken. Dus als jullie komend jaar Roel of Paula op donderdag in Wijchen op de markt fruit zien halen met Mickey Mouse oren op en Goofy schoenen aan dan moet je niet gek opkijken.

Na ruim 5 maanden Spanje en nu een kleine maand Florida waren we wel echt toe aan vakantie. We nemen aan dat jullie dat ook wel snappen, dus 11 dagen Curacao vanaf 15 februari kwamen net op tijd haha. Geintje natuurlijk, want deze familie trip stond al gepland ver voordat wij aan ons avontuur begonnen en wat was het geweldig.

Wij konden vliegen vanuit Miami en kwamen ietsje eerder aan op Curacao dan Eef, Sabine, Lieke, Michael, Jax, Marly, Elle, Michael en Sjuul. We hadden een groot huis (lees: fantastiche villa) gehuurd met z’n allen, 2 eigen busjes en dat gecombineerd met zon, zwembad, lekker eten, strand, klimmen en 100x bingo met de kinderen (ja echt) was het recept voor een super vakantie.

De busjes ophalen en inleveren was trouwens een verhaal op zich. Ze stonden klaar op het vliegveld op de bezoekersparkeerplaats met de sleutels in het dashboard kastje en 20 gulden om het parkeerkaartje te kunnen betalen. Ook het inleveren ging op dezelfde manier. Het advies was ook om de busjes op het eiland niet op slot te doen, want er was veel criminaliteit.. (?!). Als ze open waren, dan hoefden de inbrekers niks kapot te maken en zou er niks gebeuren. Als ze op slot zouden zijn wel. OK logisch..

Curacao is echt een top bestemming met voor ieder wat wils. We hebben in verschillende samenstellingen o.a. de Christoffel berg beklommen, gedoken op Porto Marie, met z’n allen met de boot naar Klein Curacao geweest, Willemstad meermaals bezocht, gesnorkeld met schilpadden op Playa Grandi, op zee gevist, forten bezocht, heerlijk gegeten, gezwommen op de mooiste plekken en gewoon intens genoten.

Ook was het carnaval op Curacao en de grote optocht op de zondag was een must natuurlijk. Hij begon om 11.00 uur en de route zou eindigen na ongeveer 2 kilometer bij de bekende pontjesbrug die Otrobanda met Punda verbindt in Willemstad. Wij als echte Hollanders hadden dan ook bedacht dat we op tijd wilden zijn om niks te hoeven missen. Snel ontbijten, snel aankleden, snel een parkeerplek zoeken en voor de zekerheid waren we al rond 12.00 uur bij het eindpunt. Toen bleek dat het op Curacao toch ietsje anders gaat qua planning. Lang verhaal kort, de optocht begon veel later en ze zijn een paar keer gestopt om diverse redenen. Om 17.00 uur kwamen de eerste wagens en groepen pas bij langs en om 17.30 uur begon het keihard te regenen. Om 19.00 uur hadden we er genoeg van en toen hadden we de helft nog niet eens gezien. Volgende keer iets minder strak plannen en meegaan in de Caribbean vibe haha

Zoals gezegd, het was geweldig om met Roel’s familie samen te zijn op Curacao. Eef, Sabine en de rest: allemaal hartstikke bedankt voor deze mooie vakantie! Helaas kwam ook hieraan een eind en in het weekend van 26 februari vertrok de rest weer naar Nederland en wij terug naar Florida.

Onze volgende bestemming is het plaatsje Naples in het zuid westen van Florida. O.a. op de planning staat een weekend slapen op een boot midden in de Everglades. O ja, en we hebben al gemerkt dat de badmeesters hier in Naples iets strenger zijn dan gemiddelde badmeesters in de Meerval in Wijchen. Ook daarover later meer.

Veel liefs van ons weer en tot snel!