Costa del Sol with friends and family

Zo knipper je een paar keer met je ogen en dan ben je ineens ruim 1,5 maand verder vergeleken met ons laatste verslag. En het is niet zo dat we stil hebben gezeten :-)

Eind oktober zijn we vanuit het oosten van Spanje weer teruggekeerd naar de Costa del Sol. Of eigenlijk Costa del Lluvia, want het heeft toch echt ook 2 weken behoorlijk geregend de afgelopen periode. Maar ondertussen is het alweer eind december en zitten we weer in een strakblauwe lucht, 21 graden en een zonnetje. Oftewel, life’s good!

Vanaf eind oktober tot half januari hebben we een huis gehoord in La Cala de Mijas. Dit om een klein beetje vastigheid te vinden, zodat we niet meer iedere 3-4 weken hoeven te verkassen. We zitten hier op loopafstand van het strand en het centrum van La Cala en als we achterom kijken zien we de bergen. Oftewel, een perefecte plek om de regio te verkennen en leuke dingen te doen.

En die leuke dingen ondernemen hebben we de afgelopen periode niet alleen hoeven doen. Zo besloot Saar, een vriendinnetje van Sem uit Wijchen, om 5 dagen lang vakantie te komen vieren bij ons in de buurt. Dit als verrassing voor Sem. Omdat Saar zelf pas 8 jaar is besloot ze trouwens dat het wel handig was als ze met haar ouders op pad zou gaan, dus Joeri en Lisa mochten ook mee naar het zonnige zuiden :-)

We hadden Sem met een smoesje naar het vliegveld meegenomen. Roel was net 2 dagen naar Nederland voor het werk, dus Sem dacht papa op te gaan halen. Ineens kwam zijn vriendinnetje Saar daar door de uitgang naar buiten. Sem vond het geweldig, dat was echt super leuk en lief om te zien!

We hebben een hoop gedaan samen. O.a. heerlijk gezwommen in de zee en het zwembad en naar het bergdorp Mijas geweest. Slenteren door de kleine straatjes van Mijas, gespeeld in de vele speeltuintjes, lekker gedronken en gelachen. Perfect! Daarnaast zijn we lekker wezen uit eten op verschillende dagen en hebben we een dagje vlindertuin kado gekregen. Dat was zomaar een greep uit de activiteiten die we samen ondernomen hebben. O ja, en we gingen ook met de kabelbaan in Benalmadena de berg op, waarbij zowel heen als terug grote ruzie was wie nou bij Saar mocht zitten haha. Sommige dingen veranderen nooit.

Nadat we Joeri, Lisa en Saar hadden weggebracht en uitgezwaaid op het vliegveld landde de volgende gast alweer bijna. Nicole (vriendin van Paula) kwam begin november een lang weekend met ons meegenieten van al het leuks en lekkers wat zuid Spanje te bieden heeft. Terwijl het in Nederland koud is en het regent, is op het strand liggen toch wel een fijne afwisseling. En als je moet kiezen tussen samen met Paula een dagje winkelen in de zon van Marbella versus een dagje overdekt winkelen in Dukenburg dan denken we dat Marbella kantje boord de voorkeur geniet. Trouwens, als Roel zou moeten kiezen tussen winkelen in Marbella en Dukenburg, dan kiest ie alsnog voor optie C. Ongeacht wat optie C eigenlijk inhoudt. Maar dat terzijde..

De highlight van Nicole’s bezoek was toch wel de dolfijnen spotten samen met Paula en de boys vanuit Fuengirola. Dit maakte wel indruk bij de jongens!

Verder wat ook indruk heeft gemaakt zijn Nicole’s kookkunsten. Een waar staaltje van ‘koken met sterren’, maar dan vanuit onze eigen keuken. Met name de vis was heerlijk! En nee, geen kibbeling met remoulade saus, maar soorten vis die zelfs zonder whisky, knoflook en remouladesaus lekker zijn!

De jongens hebben Nicole geholpen met het prepareren van al dat lekkers, dus hopelijk vonden ze het zo leuk dat ze later ook voor ons gaan koken :-)

Omdat we hier nu in totaal ruim 2,5 maand zitten hebben we besloten dat de jongens zich aan mogen sluiten bij een lokale voetbalclub/voetbalschool voor buitenlanders, genaamd ‘Field of Dreams’. 2x per week mogen ze daar trainen met andere jongens en meiden uit IJsland, Noorwegen, Engeland, Belgie, Zweden en Spanje. Allemaal in hun eigen leeftijdscategorie en ze vinden het fantastisch. Alle 3 hebben ze zelfs al een keer de ‘player of the week’ beker gewonnnen, dus in deze competitie doet Nederland het gelukking wel naar behoren. Helemaal trots waren ze, en terecht!

Zowel Saar, Joeri, Lisa en Nicole zijn bij het trainen wezen kijken, maar datzelfde gold ook voor Sabine (Oma Bien), Elle, Michael en Sjuul die ook in november en begin december op bezoek zijn geweest. Maar dat later.

Half november kwam namelijk eerst Sinterklaas aan via Nederland in Spanje, maar eigenlijk vanuit Spanje met de boot of vliegtuig.. Of zoiets. Anyway, ook hier hebben we Sinterklaas uitgebreid gevierd en zaten de jongens uitgebreid voor de TV iedere dag om trouw het Sinterklaasjournaal te volgen. Gelukkig zijn er enkele pieten in Spanje achtergebleven om daar voor de Nederlandse kinderen te zorgen dat ze niks tekort komen. Stel je voor zeg, dat omdat je papa en mama besluiten een jaartje te gaan reizen je ineens geen pepernoten en kado’s meer zou krijgen met Sinterklaas. Dat zou bijna rieken naar kindermishandeling, dus gelukkig is het goed gekomen en hebben we samen met Oma Bien de schoen kunnen zetten gedurende november en met Elle, Michael en Sjuul pakjesmiddag kunnen vieren op 5 december, super leuk!

Voordat Oma langskwam zijn we met ons 5-en nog een dag op pad geweest naar Ronda, een van demooiste pueblo blancos van Spanje. Ronda ligt op een uurtje vanuit Cala de Mijas de bergen in. De rivier de Río Guadalevín heeft Ronda in 2-en gesplitst en er loopt nu een gigantische kloof tussen beide gedeeltes van de stad, verbonden door een schitterende oud Romeinse brug. Of wellicht is het een Moorse brug, Keltische brug, Berberse brug of Ewijkse brug, geen idee trouwens. Maar mooi was ie wel! Absoluut een aanrader om te bezoeken en een dagje te struinen door de stad, de grotten rondom de stad te ontdekken en te genieten van de fantastische vergezichten over Andulusia. OK, tot zover Floortje Dessing.

Oma Bien kwam 5/6 dagen langs eind november. Ze was in september al geweest samen met Eef, maar dat was alweer veel te lang geleden natuurlijk. Dus koffer gepakt en een lang weekend naar het zuiden was het plan. Oma dacht even de kou te ontvluchten, maar daar werd even een stokje voor gestoken. Geheel in onze opportunistische stijl van plannen, besloten we dat een dagtrip naar El Torcal de Antequera een leuke optie zou zijn. Wat we online vonden waren prachtige uitzichten, mooie wandelroutes door de rotsen en bergen en een leuke stad in de buurt met kastelen etc. Wij met de auto, in korte broek en slippertjes die kant op, het lag op een uurtje rijden ongeveer. Terwijl de temperatuurmeter in de auto iedere 10km een halve graad zakte en we steeds meer mensen met mutsen, sjaals en handschoenen tegenkwamen beseften we ons bij aankomst dat een iets betere voorbereiding geen kwaad had gekund. Het was van 22 graden gezakt naar 7 graden in de bergen en met een lekker fris windje erbij daalde het qua gevoel nog ietsje verder. Liepen we daar in onze korte broek en slippers, tussen de Spanjaarden die zo gekleed waren alsof ze op een Noordpool expeditie waren.

Maar toch was het geweldig en in de zon nog best wel te houden. Een tocht van ruim 2 uur gemaakt door de mooie rotsformaties, genoten van de uitzichten en omgeving van El Torcal en tussendoor gestopt en wat gepicknicked. Op het eind van deze arctische expeditie mochten de jongens iets kopen in een winkeltje. “Willen jullie warme chocomel, gluhwein of een kruik met heet water jongens”? “Nee, wij willen ijsjes!” was het antwoord. Het viel dus wel mee met de kou haha.

Oma Bien, Paula en de jongens zijn een dagje naar Malaga geweest en hebben daar o.a. een stadiontour gemaakt in La Rosaleda van Malaga CF, het stadion waar Ruud van Nistelrooij blijkbaar de enige rode kaart in zijn carriere ooit heeft gehad. Althans dat werd zo verteld. Op een gemiddelde druilerige zondag in oktober pakte Roel in zijn glansrijke voetbalcarriere destijds al meer rode kaarten, dus erg geloofwaardig was het niet.

Het is geen Goffert, maar een mooi en groot stadion was het wel en het heeft zeker indruk gemaakt!

Samen met Oma hebben we Nederland-Senegal van het WK in Qatar gekeken en nadat Sabine weer terug ging naar Nederland hebben wij met ons 5-en Nederland-Equador gekeken in cafe ‘De Buurman’ in Fuengirola. In een typisch Nederlands bruin cafeetje, onder het genot van frikandellen en andere klassiek Spaanse tapas het Nederlands elftal zien ploeteren, omringd door mensen in een oranje wortelpak en met een kaashoed op. Heerlijk om weer even onder de Nederlanders te zijn!

Begin december haalden we Elle, Michael en Sjuul op van het vliegveld om een week samen door te brengen. Sjuul die al loopt en praat, dan besef je ineens dat de tijd hard gaat en wat je thuis mist. Des te leuker dat ze nu besloten een weekje bij ons te komen genieten. Helaas was het niet echt genieten van het weer, want die periode was het behoorlijk regenachtig. Wel nog steeds 16-17 graden, dus koud was het gelukkig niet. Er is zelfs 1 dagje strand mogelijk geweest. Zonder in de zee te gaan, maar toch wel lekker.

Trouwe fans zijn bij Field of Dreams, samen een dag naar Malaga en een midagje in de haven van Benalmadena afgesloten met heerlijke sushi en gezamenlijk sinterklaasmiddag vieren waren voor ons de hoogtepunten van het bezoek. Wat voor Luca, Sem, Mats en Sjuul waarschijnlijk het hoogtepunt was, was het dagje Selwo Aventura in Estepona. Een dagje dierentuin ter ere van Luca’s 9e verjaardag op 7 december. Met daarbij het unieke dat dit park min of meer in de bergen ligt, waardoor je vanuit de hele dierentuin schitterende uiztichten tot aan de zee hebt. Dit maakte het wel erg speciaal voor ons. De jongens boeiden die uitzichten natuurlijk helemaal niks, voor hun was het feit dat Michael hun voor een godsvermogen aan losse Euro’s de mogelijkheid gaf om spelletjes te spelen (voetballen, water spuiten, motorrijden etc.) het leukste. En dat we na afloop naar de Mcdonalds gingen. O ja, en ze hadden ook leuke dieren in de dierentuin, maar dat was bijzaak natuurlijk ;-)

Toen wij begin augustus zelf vanuit Nederland vertrokken voor ons avontuur kregen we Elle en Michael een avondje oppas kado. Hier hebben we dan ook gretig gebruik van gemaakt en we zijn met z’n tweetjes een avondje naar Marbella gegaan. Toevallig was die avond Spanje-Marokko op het WK, waarbij Spanje verloor na penalties, dat was dan wel weer jammer. Verder lekker rondgelopen in het centrum van Marbella en langs de zee, afgesloten met een lekker diner in een Argentijns restaurant. Achteraf blij dat we daar geen fooi hebben gegeven, gezien wat die schijt Argentijnen ons later op het WK hebben aangedaan..

Op 9 december gingen Elle, Michael en Sjuul weer naar huis en namen we afscheid op het vliegveld van Malaga. Niet voor heel lang, want we gaan elkaar eind februari weer zien als we met de hele familie Evers naar Curacao gaan.

Maar voordat het zover is duurt het nog wel even en staat er voor ons nog voldoende leuks op de planning. Althans, in hoeverre je bij ons van ‘planning’ kunt spreken. Het leuke aan plannen maken vinden wij om juist de boel drastisch om te gooien en nieuwe avonturen aan te gaan. Hierover in ons volgende verslag meer :-)

Tot half januari genieten we sowieso nog van zuid Spanje, met onder meer tripjes naar Gibraltar, Sevilla, Cadiz, voetbalwedstrijden van NEC (ja echt), FC Sevilla en nog veel meer. Maar dit alles in ons volgende stukje.

Voor nu allemaal nog hele fijne Feestdagen en alvast een fantastisch Oud[e-38]Nieuw gewenst!